Een anonieme plek in het startvak

Een van de andere Ploum Running maatjes is ook van plan om zonder muziek te lopen en had ze dezelfde doeltijd in gedachten. We spreken af om, zolang het gaat, samen te lopen. De snelle Jelles en Belles van de Ploum Running Crew schuiven naar de voorkant van het startvak. Ik stel me anoniem in het midden op, telefoon in de aanslag om Nike+ aan te zetten.

Wanneer het startschot gaat, druk ik op ‘Start Run’ en probeer mijn telefoon in het tasje te proppen. Dat is niet gemakkelijk, want het tasje (van 10 euro) is volgens mij gemaakt voor een Iphone 4. Elk begin is hectisch. Iedereen wil zo goed mogelijk het startvak uit komen en zo snel mogelijk uit de drukte. Ook ik probeer snel weg te komen en ren achter mijn wedstrijdmaatje aan. Gelukkig is na 500 meter de massa van het startvak uitgerekt tot een lang lint.

Mijn loopmaatje Justin Bieber

De bedrijvenloop bestaat uit 2 rondjes van 2,5 kilometer. Op de helft kan ik op de klok zien wat mijn tempo is. 12.39 geeft de klok aan. WAT? Ik begin te rekenen (dat hardlopen is ook daar goed voor) Dat is wel heel rap, zo loop ik ze in mijn trainingsrondje niet. Nu begin ik te piekeren. Ben ik te hard van start gegaan? Hou ik dit wel vol? Wat moet ik nu doen? Ik loop zonder muziek, en zonder feedback van Nike+. Ik ben nu helemaal op mezelf aangewezen. Ik probeer op mijn ademhaling te letten: langzaam in, wat korter uit. En mijn pasfrequentie. Korte, snelle passen zijn minder vermoeiend dan grote, lange passen is de theorie. Hiervoor heb ik een handig loopmaatje: Justin Bieber! Zijn ‘Boyfriend’ helpt mij in trainingen naar de gewenste passnelheid. Die begin ik in mijn hoofd te zingen.

Help, hoge nood!

Halverwege rondje 2 krijg ik echter een ander probleem: ik moet plassen! Wat is dat nou? Ik heb van te voren weinig gedronken, een paar slokjes water alleen, echt waar! Ik draag heel professioneel mijn sportbroek zonder onderbroek (een gewoonte die ik van mijn balletdagen heb overgehouden) en nu moet dit fladderige binnenbroekjes mijn hardlopersincontentiedruppels binnenhouden. Maar daar stopt het niet: mijn blaas blijft lekken, zo constant dat ik me nu begin zorgen te maken of het straks niet langs mijn benen loopt. O MIJN GOD hoe beschamend! Wat nu? Zal ik stoppen? Ja, en in debosjes plassen zeker? Kun je het niet ophouden? NEE, anders had ik dat toch wel eerder gedaan? Zou je het ruiken?

Als ik dan E I N D E L IJ K door de finish komt, laat ik het blije finishgezicht voor wat het is en ren rechtstreeks door naar de wc. Waar gelukkig geen rij staat. Dan haal ik de tijd van de klok voor de geest: 25:39, helemaal niet slecht! De officiële netto tijd staat ook al snel online, en dan ben ik echt heel blij met 25:32, ongeveer dezelfde tijd als tijdens Ladies Run.

En mijn ongelukje? Zag je gelukkig niks van. Hoera voor zwart en ClimaLite!

Heb jij hardgelopen dit weekend? Hoe ging dat?

xoxo – Irene