Er zijn Rotterdammers die niet dood gevonden willen worden ‘op Zuid’. Want op Zuid, zoals je op zijn ABR (algemeen beschaafd Rotterdams) zegt, daar wonen boeren. Vroeger in ieder geval, vandaag de dag is dat modern tuig. Maar die snobs uit Hilligersberg, Kralingen of andere gegoede wijken aan de rechteroever van de Maas die dat roepen ontzeggen zichzelf een van de mooiste en groenste hardlooproutes van de stad: het Zuiderpark. Gelukkig koos Like2Run het Zuiderpark als locatie voor de Ladiesrun en kleurde de groenste hardlooproute van de stad even roze.
13.000 roze shirtjes

Vergeet ‘Pink it & shrink it’. Er is namelijk niks kleins aan de Ladiesrun Rotterdam. Meer dan 13.000 deelnemers kleuren Ahoy’ en het omliggende Zuiderpark door en door roze. Gelukkig heeft de organisatie de logistiek in strakke handen. In de ochtend worden de eerste 7000 dames voor de uitverkochte 5 kilometer over het parcours geloodst. Daarna volgt de 7,5 kilometerloop, een nieuwe afstand, en ‘s middags sta ik met 3500 dames en Zus aan de start voor de 10 kilometer.

Binnen in de evenementenhal zijn kleedruimtes en lockers. Die lockers moet je helaas wel van te voren reserveren en betalen. Jammer dat er geen onbetaalde bagagedrop is zoals bij CPC of Vredesloop! Wat dan wel strak is geregeld is dat je van tevoren ook een parkeerplaats op het terrein van Ahoy kunt reserveren. Zus en ik namen de bus, wel zo makkelijk en wij zwaaiden vanaf de busbaan naar de parkeerfile.

Er is ook een beursvloer met onder andere hardloopkleding, accessoires en sportvoeding. De plaatselijke sauna biedt er massages en Women’s Health magazine biedt je de kans op jezelf op hun cover te zetten. Ook kun je er je goodiebag ophalen. Want geen vrouwenevent is compleet zonder goodiebag natuurlijk! Dit jaar is het een oversized clutch. Duurzaam is het waarschijnlijk niet, maar ik zie hier toch post-run mogelijkheden voor: als natte spullentasje voor in de sporttasof luiertas, als toilettas voor op de camping, of als sleeve voor een tablet.

Naast de vele gewone toiletten in de evenementenhal staan er op de het buitenterrein ook twee rijen dixies, heel handig voor al die zenuwplasjes van al die dames. Nietttemin staan er nog steeds lange rijen voor de wc’s.

Een groen geasfalteerd parcours
Het parcours van de 10 kilometer gaat grotendeels over asfalt: een stuk weg en veel fietspad en leidt door het Zuiderpark tussen de Vaanweg en de Groene Kruisweg. Voor de niet-Zuiderlingen onder ons: dit is nog niet alles van dit park! Over de Groene Kruisweg loopt dit park nog door met daarin een brasserie, een werkende graanmolen, een kinderboerderij en een zalencentrum/trouwlocatie. Maar het parcours is interessant genoeg met verschillende bruggetjes, uitzicht op verschillende waters en bekeken door een druk barbecuend publiek bij de grote speeltuin.

De drukte op het parcours valt voor de 10 kilometer mee. Ik vind het in ieder geval minder druk dan vorig jaar voor de 5 kilometer! Misschien ben ik inmiddels gewend aan de hectiek in de eerste paar kilometer, is de 10 kilometer minder druk of komt het omdat het startvak waarvoor ik me heb ingeschreven (B, met als streeftijd 45-55 minuten, wat dacht ik?!) minder vol is?

Er zijn waterposten op 3, 6 en 8 kilometer ingericht. De eerste (en in tegengestelde richting ook de laatste) drinkpost slaan Zus en ik over, maar de tweede en derde gebruik ik als dankbaar excuus om even te wandelen en om die steken in mijn zij weg te werken. Voor wedstrijdnewbies onder ons: de drinkpost is heel lang en je kunt makkelijk een stukje doorlopen om halverwege een bekertje water te pakken. Bij het achterste gedeelte van de drinkpost delen ze vaak AA uit.

De eerste keer stoppen voelt als falen, maar later ben ik blij en trots op mezelf dat ik mezelf de kans heb gegund om op adem te komen en het tempo opnieuw in te stellen (van standje ‘streber’ naar standje ‘mindful’).

De laatste loodjes zijn het minst zwaar

Als ik de finish en de klok in zicht heb, zijn er net 55 minuten voorbij. De gedachte dat ik netto onder de 55 minuten kan eindigen terwijl ik twee wandelpauzes heb ingelast, geven me een laatste boost. En ja hoor: 54:26!

It wasn’t pretty, but it’s done.

xoxo – Irene