Of ik wil meewerken aan een vast onderdeel van het maandelijkse magazine van Run2Day, vroeg health journalist Nienke Decker mee laatst. Natuurlijk! Ik zal eens nee zeggen. Waar gaat het eigenlijk om? Het fotodagboek “Dagboek van een hardloper”. Dat zet me aan het denken. Ben ik eigenlijk wel een hardloper?

Als je hardloopt, ben je een hardloper, aldus de vele quotes op Pinterest, Tumblr en Instagram. Let wel even goed op het statiegebruik: je hoeft niet hard te lopen om een hardloper te zijn. Mensen die hard lopen zijn harde lopers. Of zijn dat weer lopers met een ijzeren wil of strenge blik?

Dat is allemaal mooi en aardig, maar zo werkt dat niet in mijn perfectionistisch brein. Zomaar even wat voorwaarden die ik mezelf stelde voordat ik de titel ‘hardloper’ mag dragen:

• Gedurende minstens een jaar hardlopen. Nee, eigenlijk 2 jaar. Of toch 3?
• Tenminste 2 keer per week hardlopen. Eigenlijk 3, als ik eerlijk ben.
• Tenminste 10 kilometer kunnen lopen. Binnen een uur.
• Meedoen aan hardloopwedstrijden. En als een van de eerste 50% van mijn categorie finishen.

Ik heb het allemaal fout, natuurlijk. Of je wel of niet een hardloper bent, hangt af van je mind set, niet van je resultaten. Dat ga ik samen met 6 andere running moms aanstaande zaterdag eens uitproberen tijdens de Rotterdam Ekiden. Het samen lopen staat centraal, het halen van de finish is het cadeau.

Maar toch. Een paar voorbeelden waar je aan kunt herkennen dat je een hardlopersmindset hebt:

• Je groet hardlopers op straat, ook al ben jij incognito als hardloper in je gewone kleren.
• Als je niet hardloopt, denk je aan wanneer je weer kunt hardlopen.
• Je vindt hardloopschoenen mooi.
• Je kunt feilloos van minuut/kilometer naar kilometer/uur schakelen.
• Je drinkt zonder moeite een week lang bietensap, of je vind het volstrekt logisch als anderen dat doen.
• De hardloopspullen gaan mee op vakantie.

Wat zijn dingen die jij doet sinds je hardloopt? En jou een hardloper maken?

xoxo – Irene