1. Raak verzeild in een twitterdiscussie

2. Pin je blogposts op Pinterest

3. Schrijf een verslag over een event

4. Schrijf een gastblog

Happy Blogging Anniversary! Vandaag is het precies een jaar geleden dat ik mijn eerste blogpost plaatste. Dagelijks, niet dagelijks, wekelijks, de frequentie verschilde per maand. Ook qua onderwerpen ging ik van kindertraktaties, ouderschap, werk, sport, eten, nog meer sport en… nog meer sport. Spelende vrouw, wat heb je daar nou van geleerd? In ieder geval deze 5 dingen, meneer Kaktus!

1. Raak verzeild in een twitterdiscussie

Het meeste van de tijd ben ik op twitterdieet. Mijn databundel staat het me niet toe en dan heb ik nog niet eens over mijn verslavende persoonlijkheid waardoor ik uuuuuren op Twitter kan rondhangen. Zonder al te veel volgers, overigens. In november raakte ik in een twitterdiscussie over borstvoeding, kunstvoeding en moedermelk verzeild. Geïnspireerd door de discussie en de blogs van mijn discussiegenoten, schreef ik mijn gedachten op in de post Hoe iets eenvoudigs ingewikkeld gemaakt wordt. Ik deelde mijn blog op Twitter met vermelding van mijn discussiegenoten. Een flink aantal retweets later en stevige reacties op mijn blog, is dat bericht nog steeds de meest gelezen post.

2. Pin je blogposts op Pinterest

Normaal gesproken is Pinterest een bron van inspiratie voor me. Maar toen Junior een Grijze Jager verjaardagsfeest wilde, kon er zelf niet zoveel op Pinterest over vinden. Dus deed ik in september verslag van de voorbereidingen voor zijn Grijze Jagerfeest, bijvoorbeeld over zijn traktaties, de goodies en de activiteiten tijdens zijn feestje. De afbeeldingen, inclusief beschrijvende tekst in de afbeelding pinde ik op Pinterest. En nog steeds komen er wekelijks bezoekers via die pins op Pinterest naar mijn blog.

3. Schrijf een verslag over een seminar

And the winner of the first new blog post because of #congrescm13 is @irenevink – Give it a read! http://t.co/GeFSBjO6Hm

— C.C. Chapman (@cc_chapman) November 13, 2013

In november bezocht ik het congres Content Marketing en webredactie. Key notespeaker C.C. Chapman viel haast van het podium toen nog slechts een handjevol congresgangers twijfelend hun hand op stak op zijn vraag wie er blogde. Ik schreef er een verslag in het Engels en in het Nederlands over en vermelde zijn twitterhandle en congreshashtag toen ik de link op Twitter deelde. Social media en congres key note speakers C.C Chapman en Mark Schaeffer reageerden, en hop! Mijn blogpost werd vermeld op de 10 andere bloggers die op het congres aanwezig waren.

4. Schrijf een gastblog op een andere blog

Het afgelopen jaar ben ik al een aantal keer uitgenodigd om een gastblog te schrijven. Zo vroeg Nicole van Ren Mama Ren me voor haar vaste column Mama Loopt Hard, en Nienke van Glow magazine voor hun vaste item O she glows. Ook moedigde leden Claartje en Kim van het Content Collective (onder andere bekend van 42bis.nl) om blogger te worden voor Love-running.nl Dat durfde ik nog niet aan, maar de uitnodiging van fit girl Aranka om als Fitgirlcode ambassadeur te schrijven over moederschap en fit life paste naadloos! Ik vind het nog steeds een supercompliment als anderen je verhaal of je manier van schrijven goed genoeg vinden voor hun eigen podium. En daarbij: na elke gastblog had ik ineens drie keer zoveel bezoekers als normaal.

5. Haast je langzaam

Sommige blogs worden instant famous. Toepasselijke naam die op een leuke manier beschrijft waar de blog over gaat, cameravriendelijk uiterlijk van de blogger(s), een publiek dat gretig blogs leest en daarop reageert, dat is zo’n beetje de formule. En ja, daar klinkt iets van jaloezie in door. ‘Ikke ook’, zou Mini klagen. Ik vind het ook leuk als ik meer mensen kan inspireren met mijn blog behalve mijn moeder. En ik vind het ook gaaf om gevraagd te worden om producten te testen of uitgenodigd te worden voor bloggers’ events. Maar uiteindelijk ik vind het het allertofst als mensen mijn blog volgen om de onderwerpen waarover ik schrijf, of om mijn schrijfstijl waarmee ik dat doe. En in mijn geval gaat dat niet plotsklaps. Het vergt geduld. Want vreemden kunnen met geduld echt wel mijn blog vinden. Ook de blog met maar 30 bezoekers per dag, wordt dagelijks door 1 nieuwe bezoeker gevonden. Zo vindt mijn blog over een First Nation bruiloft en de geneugten van het huwelijk dagelijks een nieuw paar ogen waarmee het gelezen wordt. Lang leve de long tail.

Wat vind jij? Is het na een jaar mooi geweest? Of moet ik in de woorden van Barry Stevens vooral doorgaan? En zo ja, hoe dan? Ik ben supernieuwsgierig naar je suggesties!

xoxo – Irene

Posted with Blogsy