Geen roltrap, geen lift. Elke dag een uur sporten. Niet snoepen, geen alcohol. En in mijn geval: geen dierlijk voedsel. Volledige concentratie op de taak die voor ligt: in het werk, thuis en met vrienden. Mijn helweek valt eigenlijk heel mooi samen met de week van de werkstress die het ministerie van SZW organiseert. 

De campagne Check je werkstress gaat over de nadelige gevolgen van werkstress, qua werkplezier en arbeidsproductiviteit. Daarbij is extra aandacht voor werkplezier, beweging, en collegialiteit. Ik woonde vandaag, op dag 1 van mijn hekweek, het congres bij dat de speciale Check je werkstressweek opende.

Noorse mental trainer Larssen helpt met zijn selfhelpboek Helweek het thema “check je beweging” een handje. Ik schreef er eerder al een review. Onderdeel van zijn zelfverbeteringsaanpak is beweging. Veel beweging. Elke dag een uur sporten, een verbod op de roltrap of lift en op donderdag zelfs het totale verbod van gemotoriseerd vervoer, openbaar vervoer incluis. Als ik dat aan mijn collega’s vertel, valt hun mond open van verbazing. “Waarom zou je dat doen?” Ja waarom eigenlijk? We hebben toch de auto, de roltrap, de lift? We hebben technologie waardoor we niet meer hoeven te bewegen? De oermens in ons spaart graag zijn energie, ook wanneer dit niet gezond is.

En hetzelfde geldt voor gezond eten. Met ogen als schoteltjes kijken mijn collega’s me aan als ik het verjaardagsgebakje weiger: “Dat kan jij toch best hebben? Waarom ontzeg je jezelf dat?” Ik durf bijna niet te zeggen dat ik ook een week lang plantaardig eet, of vegan zoals dat nu zo populair heet. Geen boter, kaas, of eieren, geen vlees of vis. Want hoewel gezond eten aan populariteit wint, toch wordt bewerkt eten gezien als plezier en gezond eten als straf. Mijn peuter gaat in ieder geval spontaan dansen als hij een doosje smarties ziet en gaat hysterisch op de grond liggen als ik hem een hap groenten aanbiedt. Ook dat is de oermens in ons die dol is op suiker.

Ik hoop dat ik deze week mijn familie en mijn collega’s een beetje nieuwsgierig kan maken naar regelmatig bewegen en gezond eten. Voor mezelf wil ik graag mijn fit & healthy routine weer oppikken. Hopelijk lopen mijn collega’s van de week onbewust met me mee de trap op in plaats van de lift te nemen. En pikken ze samen met mij een appeltje bij de receptie in plaats van een chocolaatje uit de vergaderzaal. En prikt het thuisfront een vorkje mee van mijn vegan shoarma of vegan eiersalade. Want als je het samen doet is een fit & healthy lifestyle zoveel makkelijker.

Ik denk blij terug aan de Runningmoms, een clubje hardloopmama’s waarvan de een wat vaker, de ander wat verder en weer een ander wat sneller liep. Met elkaar liepen we toch een marathon! En hetzelfde geldt voor de hardloopgroep bij mijn vorige baan. Het was de bevlogenheid van de toen kleine groep hardloopfanaten dat ik toch maar een poging waagde om met hardlopen te beginnen. Het waren hun prestaties die me inspireerden om me in te schrijven voor mijn eerste hardloopwedstrijd. Het was hun collegialiteit tijdens gezamenlijke trainingen die mijn hardloopverslaving versterkten. De kracht van groepsdruk is enorm, maar wordt nog te weinig ingezet voor positieve dingen. Het is makkelijker om een bedrijfsuitje te organiseren waarbij er gegeten en (veel) gedronken wordt, dan met een paar collega’s een bootcamp te doen. In een bedrijfscultuur waarbij het de regel is om zo snel mogelijk de benodigde 8 of 9 uur op een dag te maken, is het lastig om een uur lunchpauze te nemen om een hardlooprondje te doen.

Helweek is iets wat ik voor mezelf doe. Maar een fit & healthy werksfeer maak je samen. In dat opzicht is het jammer dat mijn helweek maar een week duurt. Want een week klinkt erg kort om mijn collega’s en anderen te kunnen inspireren!

Samen of alleen, hoe werk jij aan een fit & healthy lifestyle?

xoxo – Irene