Ik mocht het nieuwe jaar vieren met een ontdekking. En wat voor een! Vlak voor Oud en Nieuw kwamen we via een psychologisch onderzoek achter dat Junior hoogbegaafd is, en niet een klein beetje ook. En die ontdekking was nogal schokkend. 

Want je hebt slim, superslim en dus blijkbaar ook hyperslim. En waar je met slim en een beetje superslim nog leuk mee kan in de samenleving, steek je met hyperslim onmiskenbaar boven het maaiveld uit. Het kinderboek De Hoogbegaafdheid Survivalgids legt hoogbegaafdheid uit via de vergelijking met superlange mensen: tot 2 meter lang zijn er nog kleren voor je te koop, passende meubels en kun je nog net door de deur. Maar als je langer bent dan dat, dan stoot je voortdurend je kop en ga je gebukt onder de wereld die consequent te klein voor jou is gebouwd.

Een andere mooie metafoor over hoogbegaafdheid van hoogbegaafdheidscoach Willem Kuipers is de formule 1 raceauto. Intelligentie is aangeboren, maar wat je er mee kan is afhankelijk van de omstandigheden. Zo kun je verschillende intelligentieniveaus vergelijken met auto’s: de tractor, de DAF, de Golf, de Ferrari en de Formule 1 wagen. Waar de middelste drie prima uit de voeten kunnen op de openbare weg, de een wat sneller als de ander, is de openbare weg voor de tractor en de Formule 1 wagen suboptimaal.

Nu ben ik een kleine Formule 1 fan (als gevolg van vroege ochtenden in het weekend en de entree van Lewis Hamilton en Nico Rosberg in het circuit),  dus die metafoor sloeg meteen aan. Een Formule 1 wagen is een hypergevoelige machine. De motor moet eerst voorzichtig warm gedraaid worden in een verwarmde garagebox, de banden moeten worden voorverwarmd en het vergt een speciale manier van opschakelen wil je de auto überhaupt in beweging krijgen. Kijk maar eens hoeveel moeite het Richard Hammond van Top Gear kost om deze te beheersen.

En dat is wat jaren aan het brein van mijn Junior ontbrak. Als een Gulliver in in Lilliput is hij klein gehouden door de omgeving om zich heen. Als een Formule 1 wagen stond hij vaak stil langs de openbare weg, niet wetende dat hij op het racecircuit thuis hoort.
En wat ik nog erger vind: waarschijnlijk wensend dat hij een Golfje was.

Het was om deze reden even stil op mijn blog. Maar stil zitten is er niet bij. Deze en volgende maand gaan we als een malle op zoek naar een goed racecircuit en een raceteam dat helpt Junior een blije en vaardige coureur te worden. Misschien om Formule 1 kampioen te worden. Dat is aan hem om te kiezen. Maar in ieder geval om te ontdekken waar hij met zijn intellect vrij en veilig uit de voeten kan en hoe hij zijn plaats tussen ons Lilliputters kan innemen.

Is jouw kind hoogbegaafd? Hoe kijk jij daar tegen aan?

Xoxo – Irene