Dacht ik een onschuldige brief van Juniors toekomstige middelbare school te hebben ontvangen. Zo’n standaard bevestiging dat hij was ingeschreven and geregistreerd stond voor het komende schooljaar. Maar het tegenovergestelde is waar.

Helaas zijn er onvoldoende aanmeldingen om te starten met een masterclass voor schooljaar 2015-2016.

Wanhoop overvalt me. De zoektocht naar een middelbare school kwam onverwacht een jaar eerder dan gepland en moest in twee maanden gebeuren. Het was moeizaam, omdat Junior de voorkeur had voor een andere school dan alle verzorgers bij elkaar. Moeten we die reis opnieuw afleggen? Ik ben ook teleurgesteld voor mijn kind. Het was zijn eerste eigen, belangrijke keuze. Een keuze die hij weloverwogen had gemaakt. Opnieuw wordt zijn vasthoudendheid getest. Als je hoogbegaafd bent is passend onderwijs blijkbaar niet vanzelfsprekend. 

Staatssecretaris van Onderwijs Sander Dekker stuurde deze week een brief naar de Tweede Kamer waarin hij aangaf meer aandacht te willen besteden aan hoogbegaafdheid. Dat wil hij doen de leraren bij te scholen, liefst op academisch niveau. Begrijp me niet verkeerd, ik ben het er mee eens dat een goede leraar essentieel is voor goed onderwijs. We zien hoe de gedrevenheid en leergierigheid van zowel zijn groepsjuf als zijn plusklasmeester Junior helpen met te blijven leren. Maar met alleen een goede leraar ben je er niet. Dat blijkt ook maar eens uit de brief van het Walburg College.

Want behalve investeren in de kwaliteit van de leraar, moet je ook investeren in de omgeving van leraar en leerlingen om het beste onderwijs te geven of te ontvangen. Les geven aan hoogbegaafden vergt kleine klassen en ruimte voor extra begeleidingsuren, soms ook door anderen. Bijvoorbeeld om hen te helpen met het leren van uitvoerende functies. Maar zelfs als ouders flink meebetalen voor deze vorm van onderwijs is er een ondergrens tot aan waar het starten van hoogbegaafdenonderwijs betaalbaar blijft.

Van Den Haag hoeven de scholen het geld niet te verwachten. En het Walburg College kan niet terugvallen op een subsidie van de kleine gemeente waarin ze gevestigd zijn.Calvijn Vreewijk in Rotterdam heeft gelukkig de gemeente Rotterdam zo ver gekregen dat zij de masterclasses voor hoogbegaafden zwaar subsidiëren. Zo is ook voor minder rijke gezinnen passend onderwijs toegankelijk voor hun hoogbegaafde kinderen. Maar passend onderwijs zou niet moeten afhangen van hoe je rijk je ouders zijn, in welke stad je woont of je school gevestigd is, of wat de visie van het schoolbestuur in je regio is.

Ik vraag daarom om meer. Meer geld voor kleine ‘kangoeroe’klassen voor hoogbegaafden op middelbare scholen. Meer geld voor extra begeleidingsuren. Meer geld voor een sluitende aanpak tussen basisschool en middelbare school en middelbare school en universiteit, hbo of vakschool.

Wat dat oplevert? In het beste geval slimmeriken die geld opleveren voor de bv Nederland. Die de bv Nederland promoveren naar de eredivisie van de internationale economie. Die banen creëren voor anderen. En in het slechtste geval gelukkige mensen zijn, die geen beroep hoeven te doen op zorg of bijstand wegens depressie of andere psychosociale problemen. Die geen baan bezet houden voor een mbo’er of onderpresteren in hun werk.

Als je dit interessant vond, zou je het dan willen delen via jouw favoriete sociale media? Ik zou het geweldig vinden, dank je wel!

xoxo – Irene

Dit artikel werd geschreven op basis van een vrij-schrijven oefening van tenminste 15 minuten in het kader van de Writing 101 cursus van WordPress. Gedurende vier weken krijg ik elke werkdag een schrijfopdracht, die ik in het Engels uitwerk.