Is niet iets magisch. Iets bijzonders. Iets privé.
Niet een geënsceneerd droombeeld waar aan jij niet kan voldoen.
Niet bedoeld om anderen naar te laten kijken noch om hun ogen af te wenden.
Het is zo ordinair als de boterham met kaas waarvan je een hap neemt
terwijl je met me praat en je tijdlijn op twitter doorscrollt.
Het is zo twaalf in een dozijn als de kruimels die op je schoot vallen
of de kring die je achterlaat op mijn keukentafel
als je te gulzig van een slok van je koffie hebt genomen.
Het is zo liefdevol als hem wiegend in slaap zingen
of haar te bedelven met je kussen.
Het troost zoals geen kusje-erop of een aai over de bol kan doen.
Noem het troostvoer als je wilt.
Ik noem het de normaalste zaak van de wereld.
xoxo – Irene
Geinspireerd door de heisa over de foto van Doutzen Kroes, de geidealiseerde portretten van Ivette Ivens, de blog erover van Mirjana’s Writing en deze blog over een andere borstvoeding social media hype waar Mommy Spits the Dummy over schreef.
Reblogged this on Mirjana's Writings and commented:
Mooie woorden over de normaalste zaak van de wereld.
Dank je wel voor de reblog!
Graag gedaan. Zo tijdens de nachtelijke voeding alle tijd om te lezen 😊
LOL ik dacht al, die is laat wakker! Slaap lekker voor straks.
Een pareltje van een blog. Ik heb je als dagopening op mijn Facebook pagina gezet.
Wow! Dank je wel voor het compliment!
Ik wil hem ook delen op de facebookpagina van Melkpunt!
Leuk geschreven en helemaal waar!
Dank je wel, delen staat vrij hoor. Wil je daarbij de link vermelden ajb?