Her vluchtelingenprobleem legt ook een heel ander probleem bloot. Van onze tolerantiemaatschappij is helemaal niks meer over. En dan ben ik extra blij met een blog als deze.
In onze wijk komt een opvang voor vluchtelingen. Deze week was er een informatiebijeenkomst voor de buurt. En nu ben ik boos. Omdat er een opvang komt in mijn buurt, mijn achtertuin? NEE! Ik denk namelijk dat ook mijn buurt, mijn stad een steentje bij kan en moet dragen bij de problemen die op dit moment in de wereld spelen.
Nee, ik ben boos op mijn medewijkbewoners. De schreeuwers die menen de wijk te moeten representeren op bijeenkomsten en in de krant. Mensen die zeuren over achteruitgang van de wijk, maar waarvan een aantal bijvoorbeeld wel zelf veel te hard rijdt in onze straat en zwerfafval in onze plantsoentjes dumpt. Mensen die zeggen dat hun ouders in het verzorgingstehuis geen zorg krijgen. Die het logisch vinden dat vluchtelingen dat dan al helemaal niet krijgen. Mij ontgaat die logica. Waarom hebben ouderen in een verzorgingstehuis meer recht op een menswaardig bestaan…
View original post 485 more words