Junior verdwijnt achter een zwart gordijn. Achter het gordijn horen we geheimzinnig gerommel en nerveus gegiebel van meisjes. We kunnen nu alleen maar wachten. Waar zal hij nu mee terugkomen? Vanaf ons bankje hebben we goed overzicht over de rest van de zaal. Andere ouders hangen tegen pilaren of zitten in de vensterbanken van de grote ramen. Sommigen van hen wachten net zoals wij, vol spanning maar onder tussen pogend cool te lijken. Anderen buigen zich met hun kroost geheimzinnig over hun schat. Rechts van ons laat een meisje van 8 jaar haar aanwinst aan haar vader zien. Samen, met bijna chirurgisch nauwkeurige handen, maken ze het plakband van het bubbeltjesplastic los. Wanneer ze het plastic teder openvouwen, zien wij slechts seconden later een zwart wassen beeldje, een vriendelijk mannetje met schriele armen en benen. Ik hoop dat Junior dat mannetje kiest.

Maar er valt als ouders niets te kiezen.

Maar er valt als ouders niets te kiezen. Achter het gordijn hangen 25 verschillende kunstwerken van gevestigde en opkomende kunstenaars. Zonder naam, met alleen een nummer. Kinderen van 4 tot 14 jaar gaan met een lijstje in de aanslag door het gordijn en komen met een nummer terug. Ouders rekenen bij de kassa € 35 af, waarna de museummedewerker uit een rek het kunstwerk dat bij het nummer hoort past. Pas dan zie je als ouders wat je namens je kinderen heb gekocht. Het influisteren van namen van opkomende kunstenaars is er dus niet bij.

Aan onze linkerkant pakt een ander meisje haar kunstwerk uit. We zien niet meteen wat het is, maar het gezicht van haar moeder spreekt boekdelen. “Is dit het mooiste wat je hebt gezien?” Van haar woorden druipt de teleurstelling af. We zien nu wat het is. Een knutselpakket. Kunst dat de vraag wat kunst is wil beantwoorden, maar niet zoals de moeder het zou willen. “Kijk! Met vlinders die je kan kleuren!” Het meisje huppelt triomfantelijk met haar superdeluxe knutselpakket weg.

Junior komt naar buiten met twee nummers. Een voor hemzelf, en een voor zijn broertje. We voelen onszelf ook weer kind, net als met Sinterklaas als we de koker (waarschijnlijk iets voor aan de muur, hoera!) en een klein bundeltje bubbelplastic in ontvangst nemen.

De glow-in-the-dark lithografie van local hero Mike Redman past prima in een tienerkamer. Over de  3D geprinte figuur van Andre van de Wijdeven die hij voor zijn broertje heeft uitgekozen hebben we wat langer nodig. Een schattig ruimtemannetje voor zijn ruimtekamer, verklaart Junior. Dus.

Over smaak valt niet te twisten.

Dat is de les die je kinderen en jezelf leert tijdens een bezoekje aan Kunst4Kids, de tweejaarlijkse kids-only galerie van museum Boijmans van Beuningen. Dit jaar vanaf 30 april tot en met 8 mei kun de kunstverzamelaar in je kids ontwaken.

Museum Boijmans van Beuningen
Museumpark 18 – 20, Rotterdam
dinsdag – zondag 11.00 tot 17.00

Dit bericht schreef ik op basis van ons bezoek aan Kids4Kunst 2012.