Het is elke week weer smullen van de clichés bij woonprogramma vtwonen: hij wil strak, zij wil gezellig; zij wil licht, hij wil warm; hij wil Scandinavisch, zij Meditteraan. De waarheid is dat het een feest van herkenning is. Ons huis staat ook bol van de comprissen, keuzes die we niet maken (het peertje zonder lamp) of dingen die de een lelijk vind, maar heeft toegelaten om de ander gelukkig te maken.

Bij deze verbouwing willen we alles goed doen. En dat geldt ook voor het interieur. De toekomst zal uitwijzen of we er in geslaagd zijn, maar hier is hoe wij daar een poging toe wagen:

Samen op Pinterest

Manlief zit op Pinterest. Sinds de verbouwing. Via zijn pins ontdek ik wat hij bedoelt met ‘strak’ en ‘licht’. En daar zit soms een verrassing tussen, die meer overeenkomst biedt dan gedacht.

Delen op Pinterest

Voor het huis hebben we verschillende borden aangemaakt waarop we plaatjes pinnen die we zelf mooi vinden en waarvan we denken dat de ander het ook mooi vindt. Met een hartje laten we weten of iets echt een gedeelde keuze is. Dat kan bijvoorbeeld ook door een plaatje op een persoonlijk bord van de een te delen op een gezamenlijk bord.

• Volg ons gedeelde Pinterest bord voor ons droomhuis.

Beslissen aan de hand van stalen

We laten de keuzes of het oordeel van de keuzes van de ander niet afhangen van het scherm. Ik heb een hele berg stalen marmoleum, verftesters en behangboeken geleend en naar ons klushuis gesleept. Ook wanneer ik voor een staal moet betalen. Het is het waard, echt waar. Pas als een stukje groter dan een postzegel aan de muur hangt waar je het bedoeld heb, kun je pas echt beslissen. En ik heb tenminste 1 keer moeten toegeven dat de kleuren waar ik zo heilig van overtuigd was, in de bedoelde ruimte niet werkte.

Compromissen weigeren

Half-half is net niks, dus wij gaan voor dubbel-dubbel. Met een compromis kiezen we allebei iets wat we net niks vinden. En dat vinden we… net niks. Natuurlijk kunnen we voor geven en nemen. Maar we proberenook te ontdekken wat we beiden leuk vinden. Helaas lijkt het erop dat de stijl van Manlief en mij dichter bij elkaar komt naar mate het prijskaartje stijgt. De Eames lounge chair kost dan een lieve duit, maar ik denk dat een hij het geld dubbel waard is. Niet alleen wegens de tijdloze waarde van de design klassieker, maar ook de discussies en mislukte aankopen die het ons bespaart.

De tijd nemen

Een interieur moet groeien. Het idee dat je in de ochtend de sleutels achterlaat bij de stilist en ‘s avonds thuiskomt in een compleet ingericht huis, is voor ons onrealistisch en onwenselijk. Een te grote metamorphose, dat kan ons brein niet aan. Denk maar eens naar al die modellen wiens haar wordt afgeknipt in The Next Top Model. Janken zouden we. Keihard janken. Dus nemen we de tijd om overeenstemming te vinden. Vindt onze portemonnee ook leuk.

Hoe combineer jij de interieurstijl van jouw wederhelft met die van jou?