Een rapport met vier onvoldoendes. En een 9 voor Engels, dat dan weer wel. Met deze cijfers wordt overgaan naar de derde haast onmogelijk. Ik vraag maar eerst eens wat Junior er zelf van vindt. Voordat ik een preek over hem uitstort.

‘Ja mam, die 5 voor aardrijkskunde, daar baal ik van!’

Ik kijk hem verbaasd aan. Die 3 voor wiskunde, die doet hem dus niks. Ik stamel er een neutraal bedoeld ‘O vertel eens?’ uit.

‘Nou, die 5, dat is een 5,4. Als ik voor mijn laatste toets twee tiende meer had gehaald dan was dat gewoon een 6 he.’

Ik snap niet waarom hij zo’n moeite heeft met wiskunde. Dat rekenen gaat hem prima af.