Ja hoor. Ben je eindelijk met twee ouders om je kind samen op te voeden, is het kind helemaal veilig gehecht aan één ouder. En dat ben jij. De andere ouder mag dan verzuchten dat jullie kersverse nageslacht alleen maar jou wil, of misschien wel denken dat het kind meer van jou houdt dan van hem, jij weet inmiddels: de titel van ‘ouder nummer 1’ komt met een prijs.

Personal space in your face

Vergeet persoonlijke ruimte. Wanneer je baby, dreumes of peuter jou heeft verkozen tot veilige basis, dan zoekt hij op allerlei manieren lichamelijk contact, ook op momenten dat jij dat liever niet wilt. Bijvoorbeeld wanneer je net een cappuccinootje wilt drinken, gewoon van vriendin tot vriendin wilt kletsen, wanneer je wilt koken, eten, wassen, werken, tsja, altijd eigenlijk wel!

Dus ja, ook op het moment dat je naar de wc moet. Zelfs het slot van de wc-deur werkt maar beperkt, want ik zal je verklappen dat een dreumes of peuter op de deur bonkend en “MAAMMMMAAAA!” roepend niet echt bevorderlijk is voor de stoelgang.

Personal assistant

Soms voel je je net een personal assistant, die alle maar dan ook alle klussen moet doen. Ook die klussen die prima zijn de te delegeren aan die andere ouder. Bij “Mama kroelen” is het nog leuk, maar “Mama doen” wordt al te breed inzetbaar, helemaal wanneer de andere ouder wordt weggeduwd onder een “Nee! MAMA doen!”

Hoe overleef je deze fase? Ik overweeg serieus een cursus Zen-meditatie. Tot die tijd vlucht ik in mijn social media tijdlijn, die ik uitstekend met een hand kan door scrollen. Bovendien vond ik daardoor een paar redenen van het selectieve gedrag van mijn peuter, waardoor ik hem beter begrijp en iets beter kan verdragen. Iets. Continue reading “Ouder nummer 1”