O Ik ben BOOS!

Originally posted on 0tessa0:
In onze wijk komt een opvang voor vluchtelingen. Deze week was er een informatiebijeenkomst voor de buurt. En nu ben ik boos. Omdat er een opvang komt in mijn buurt, mijn achtertuin? NEE! Ik denk namelijk dat ook mijn buurt, mijn stad een steentje bij kan en moet dragen bij de problemen die op dit moment in de wereld spelen. Nee, ik ben boos op mijn medewijkbewoners. De schreeuwers die menen de wijk te moeten representeren op bijeenkomsten en in de krant. Mensen die zeuren over achteruitgang van de wijk, maar waarvan een aantal bijvoorbeeld wel… Continue reading O Ik ben BOOS!

Dat moment dat je droom dreigt uit te komen

O.M.G. Ook ben ik allang geen tiener of twintiger meer, dat is de enige uitdrukking die nu past. Of het nu wilskracht, geduld, geluk of een combinatie van alledrie is, feit is dat er nu ineens iets op mijn pad komt waar ik al heel lang op gehoopt had. En dan nu het wonderlijke: nu mijn droom ‘dreigt’ uit te komen, krabbel ik terug. Verzin ik risico’s, nadelen, uitvluchten. Het is te mooi om waar te zijn. Omdat ik bang ben dat als ik het aanpak, het als een zeepbel uit elkaar spat. Nu snap ik waarom sommige mensen geduwd … Continue reading Dat moment dat je droom dreigt uit te komen

Helweek dag 7: vieren en delen

”It's kind of fun to do the impossible”

Nee niet vierendelen. Maar zo’n gevoel had ik wel toen ik het laatste hoofdstuk van Helweek open sloeg en “Vandaag heb je vrijaf” las. “Weet dat helweek voorbij is,” zag ik op de bladzijde staan, die ik om 7 uur ‘s avonds opensloeg. Nadat ik om 5 uur was opgestaan, drie kwartier krachttraining had gedaan, nep roerei van tofu had gegeten, een goddelijke brunch bij Fenix Food Factory had afgeslagen voor een vegan alternatief en het kraamgebakje had geweigerd. Sucks! Continue reading “Helweek dag 7: vieren en delen”

Helweek dag 5: no span-filter

Let her sleep, for when she wakes-2

In de trein sla ik maar eens het helweek boek open. Het is kwart over 7, ik ben bijna een uur eerder dan normaal. Thuis heb ik de vaatwasser uitgeruimd, broodjes voor de mannen gebakken en een lunchtrommeltje voor Junior gemaakt. If you snooze you lose, en dat is nog maar eens duidelijk. Ondertussen verlangt elke vezel in mijn lijf naar slaap.

Ik schrik wakker. Ik ben maar een korte minuut in slaap gevallen, maar als ik wakker wil blijven wordt dit een hele lastige treinreis. “No span” denk ik en geef toe aan mijn vermoeidheid. Gelukkig moet ik tot aan het eindstation. Verkwikkend is een groot woord, maar dit tukje van 20 minuten kon ik prima gebruiken. Slaapdronken stommel ik de trein uit.

Het voelt alsof ik ziek ben. Mijn ogen branden, ik voel me koortsig, ik sta wankel op mijn benen. “No span” denk ik, alles wat je vandaag gedaan krijgt is mooi meegenomen. Het grappige is, zonder druk om te moeten presteren komt er ondanks mijn vermoeidheid best wat uit mijn handen. Om 3 uur ‘s middags heb ik het fatale InKakMoment. Ik dacht dat ik aan het werk was, maar ik sliep. Tijd om naar huis te gaan! Continue reading “Helweek dag 5: no span-filter”

Helweek dag 4: Uncomfort class

Comfort Zone
Bron: Pinterest

Ik had bedacht op deze dag alles zonder mobiel transport te doen: geen ov, geen auto. Dat was een hekweek-waardige uitdaging, omdat ik vandaag een evenement in Utrecht had. Vanaf mijn huis is het 60 kilometer fietsen. Dat is ver, maar niet ondoenlijk, zeker niet met de racefiets die ik deze zomer kocht. Ik kreeg er stiekem ook wel een beetje zin in. Want hoe cool is het, om op een dag meer dan 120 kilometer met de fiets af te leggen? Ik zou dan met de racefiets heen en weer naar Utrecht gaan, en met mijn stadsfiets nog eens 20 kilometer naar opa en oma fietsen om Mini op te halen van zijn logeerpartij. En weer terug uiteraard.  Continue reading “Helweek dag 4: Uncomfort class”

Helweek dag 6: Ik ben fantastisch

Ik kan dit - Bruggenloop 2014

Het is niet moeilijk om vandaag aan de opdracht van Larssen’s helweek te voldoen. Als je in het weekend om 5 uur opstaat om te gaan sporten, dan voel je je al snel fantastisch! Want dat is de taak vandaag, om alleen positieve gedachten over jezelf te hebben. En niet een beetje. Nee, over-de-top in Telegraaf chocoladeletters op zijn Amerikaans FANTASTISCH.

Ik loop naar buiten voor mijn duurloop. Normaal is dat 10 kilometer. Dat loop ik in een uur, maar wat moet ik doen als ik op zaterdagochtend om 6 uur thuis ben? Dus ik besluit het parcours van de Bruggenloop maar eens uit te testen. Mijn zus en ik hebben ons weer opgegeven voor 15 kilometer Bruggenloop. Beide met minder hardloopdiscipline en kilometers gelogd dan vorig jaar, en we kijken het daarom licht met angst en beven aan. Die tijd van vorig jaar, daar gaan we waarschijnlijk niet aan tippen. Maar HEE. Ik heb dat wel gedaan toen. En daarom ben ik FANTASTISCH. Ik loop superslow naar de Kuip, over de Erasmusbrug, richting de Brienenoordbrug. Halverwege zegt mijn buik dat het toch echt wel de eerste dag van mijn menstruatie is. En ook al heb ik niet gegeten, inmiddels is mijn spijsverteringsysteem ook wakker. Dayumn. Ik heb nog 3 kilometer te gaan. Maar ik stop niet. Want van langzamer lopen ben ik alleen maar later thuis. Dus sukkel ik door. Want ik ben FANTASTISCH.  Continue reading “Helweek dag 6: Ik ben fantastisch”

Helweek dag 3: tips om zeeën van tijd creëren

Drijvend op zee

Vandaag staat in het teken van time management. Een dagje strikt werken volgens de Getting Things Done theorie, zeg maar. Alles moet op de actielijst, alle kleine dingen moeten meteen afgehandeld worden, alle grote dingen moeten ingepland worden. Per dag, per week, per maand, per jaar. Door al je stuff een tijd en plaats te geven, hou je overzicht en controle. Een fijn idee als time manager! Continue reading “Helweek dag 3: tips om zeeën van tijd creëren”

Helweek dag 2: Vandaag doe ik een ding tegelijk

moeder met ziek kind

Focus. Doe het 100%. Denk na over hoe je erin zit. En doe het met blijdschap, passie en glans. Dat is de opdracht voor dag 2 van helweek. En dat is voor deze multitaskende, net-niet-in-zeven-sloten-lopende werkende moeder best een uitdaging!

Het begint al aan het ontbijt. Ter ontspanning sla ik tijdens mijn kommetje sojayoghurt met muesli de krant open. Fout. Ik was namelijk aan het ontbijten. Vandaag doe ik eens geen twee dingen tegelijk. En al helemaal geen drie. Gelukkig heb ik mezelf op social mediadieet gezet, dus het scrollen door mijn tijdlijn terwijl ik tandenpoets/ontbijt/Mini naar school breng is er sowieso niet bij. En om de uitdaging nog eens te vergroten, kijkt Mini me met roodomrande waterige oogjes en een groene klodder uit zijn neus me ziek en zielig aan vanuit zijn ledikantje. Heeft Larssen daar wel eens over nagedacht? Zieke kinderen? Continue reading “Helweek dag 2: Vandaag doe ik een ding tegelijk”